به گزارش ایرنا، تاریخ همواره سرنخ هایی در اختیار ما قرار می دهد تا بد،م و بهتر درک کنیم که امروز چه می گذرد. فراز و نشیب‌های تاریخ در طول زمان با رویدادهای ریز و درشت تغییر کرده و هر رویدادی در شکل‌گیری وضعیت ژئوپلیتیک کنونی تأثیر داشته است. منطقه آسیا و اقیانوسیه که سهم بزرگی از وسعت این سیاره را به خود اختصاص داده است، مانند سایر نقاط جهان دستخوش تغییرات مهم و تاثیرگذاری شده است.
در این گزارش تلاش می‌کنیم تا با تشریح چندین رویداد تاریخی از 2 تا 8 نوامبر / 12 تا 18 نوامبر (این هفته) سرنخ‌هایی را در مورد چگونگی شکل‌گیری سیاست و جغرافیای منطقه آسیا-اقیانوسیه امروز در اختیار عموم قرار دهیم. .
امامعلی رحمان، اولین و تنها رئیس جمهور تاجی،تان، کار خود را آغاز کرد
در سال 1994، قانون اساسی جدید در تاجی،تان شرایط ریاست جمهوری را تغییر داد. امام علی رحمان که رئیس مجلس ملی تاجی،تان بود، در 6 نوامبر 1994 (15 نوامبر 1994) به ،وان رئیس جمهور انتخاب شد و ده روز بعد سوگند یاد کرد. در جریان جنگ داخلی که از سال 1992 تا 1997 ادامه یافت، اپوزیسیون متحد تاجی،تان با ،ت رحمان مخالفت کرد. در این جنگ صد هزار نفر کشته شدند. امام علی ا،حمن در 30 آوریل 1997 (10 اردیبهشت 1376) در خجند از یک سوء قصد جان سالم به در برد و همچنین از دو کودتا در مرداد 1376 (شهریور 1376) و نوامبر 1998 (آبان 1377) جان سالم به در برد.
پس از انجام تغییرات در قانون اساسی، او در 6 نوامبر 1999 با ،ب 97 درصد آرا برای یک دوره هفت ساله “دوباره” انتخاب شد. سپس در 22 ژوئن 2003، او برنده “رفراندومی” شد که به او اجازه می داد پس از پایان دوره ریاستش در سال 2006 برای دو دوره هفت ساله متوالی نامزد شود. طبق نتایج رسمی، رحمان مجددا برای یک دوره هفت ساله انتخاب شد. در یک انتخابات جنجالی در 6 نوامبر 2006. (15 نوامبر 2006). در 6 نوامبر 2013 (15 نوامبر 1392)، در انتخاباتی که سازمان امنیت و همکاری اروپا مدعی شد «انتخاب واقعی» ندارد، او با ،ب حدود 84 درصد آرا، دومین دوره هفت ساله ریاست جمهوری را به دست آورد. در اکتبر 2020، در بحبوحه اتهامات تقلب، او با 92.9 درصد آرا برای پنجمین بار به ،وان رئیس جمهور انتخاب شد.
در 22 مه 2016، همه پرسی تعدادی از تغییرات در قانون اساسی تاجی،تان را تصویب کرد. یکی از تغییرات عمده حذف محدودیت های دوره ریاست جمهوری در این کشور بود. تغییر عمده دیگر وجود احزاب سیاسی مذهبی را ممنوع می کند. بنابراین، حذف جنبش اسلامی تاجی،تان از سیاست کامل شد و حداقل سن نامزدهای ریاست جمهوری از 35 به 30 سال کاهش یافت. موضوع مطرح شده می تواند راه را برای نامزدی رستم امامعلی پسر بزرگ رحمان هموار کند.
همه پرسی تغییر سلطنت در استرالیا
همه پرسی استرالیا در مورد جمهوری شدن، که در 6 نوامبر 1999 برگزار شد، یک همه پرسی دو سواله برای اصلاح قانون اساسی این کشور بود. سوال اول این بود که آیا استرالیا باید تحت یک مدل انتصاب دو حزبی به جمهوری تبدیل شود که رئیس جمهور توسط پارلمان با ا،ریت دو سوم منصوب می شود؟ این مدلی است که توسط کنفرانس قانون اساسی در کانبرا در فوریه 1998 برگزار شد. سوال دوم که عموماً از نظر سیاسی اهمیت کمتری داشت، این بود که آیا استرالیا باید قانون اساسی را برای گنجاندن مقدمه اصلاح کند یا خیر. از اوایل دهه 1990، نظرسنجی ها نشان داده است که ا،ریت رای دهندگان عمدتا جمهوری خواه هستند. اما رفراندوم جمهوری شدن ش،ت خورد.
سالگرد این رفراندوم در حالی برگزار شد که چار، سوم پادشاه ،یس اخیرا برای چند روز به استرالیا سفر کرد و قبل از سفر وی بار دیگر موضوع تغییر نظام حکومتی در این کشور مطرح شد. چند روز قبل از این سفر شش روزه که در 20 اکتبر آغاز شد، جنبش جمهوری استرالیا با مقامات کاخ باکینگهام نامه هایی رد و بدل کرد. بر اساس پیام کاخ باکینگهام: چار، به ،وان پادشاه ،ستان به توصیه وزرای خود عمل می کند و معتقد است که تبدیل استرالیا به یک جمهوری به افکار عمومی در آن کشور بستگی دارد.
پس از افشای این نامه توسط دیلی میل، محتوای سفر چار، سوم به استرالیا با اتفاقات جالبی همراه شد و در میان اخبار جنگ در غرب آسیا و اوکراین، توجه جه،ان را به خود جلب کرد. لیدیا تورپ در دومین روز سفر چار،، پس از سخنر، وی در پارلمان استرالیا، سناتور مستقل استرالیایی وارد سالن شد و در اعتراض به پادشاه ،یس فریاد زد. این سناتور بومی استرالیایی فریاد زد تو پادشاه ما نیستی. شما حاکم نیستید. شما علیه مردم ما نسل کشی کرده اید. زمین ما را پس بده آنچه را از ما دزدیدی به ما برگردان.
مرگ ملکه ،یس موضوع ،وج از سلطنت را نه تنها در استرالیا بلکه در سایر کشورهای تحت سلطه بریت،ا از جمله کانادا نیز مطرح کرد. این کشور از قلمروهای مهم بریت،ا در داخل کشورهای مش، المنافع محسوب می شود.
تحولات جنگ ویتنام با مشارکت متحدان آمریکا
در 5 نوامبر 1965، در طول جنگ ویتنام، نیروهای آمریکایی، استرالیایی و نیوزیلندی عملیات جستجو و انهدام را به نام “عملیات هامپ” انجام دادند. هدف ایالات متحده و استرالیا بیرون راندن واحد ویت کنگ بود که بر روی چندین تپه کلیدی در منطقه رزمی D، منطقه ای در حدود 28.2 کیلومتری شمال بین هوآ قرار داشت. منطقه جنگی D منطقه ای در ویتنام ج،ی در اطراف رودخانه دونگ نای در شمال بین هوآ بود که به ،وان پایگاهی برای ویت کنگ ها و ارتش خلق ویتنام و همچنین مسیر نفوذ در طول جنگ عمل می کرد. بن هوآ در شرق و در مجاورت شهر هوشی مین قرار داشت که قبلاً سایگون نام داشت و پایتخت ویتنام ج،ی بود.
گردان اول، هنگ 503 پیاده نظام و تیپ 173 هوابرد ایالات متحده حمله هلیکوپتری را به منطقه فرود در شمال غربی رودخانه دونگ نای انجام دادند. گردان اول و هنگ سلطنتی استرالیا در ج، رودخانه دونگ نای مستقر بودند. سه روز بعد، در 8 نوامبر، درگیری اصلی این عملیات رخ داد، زم، که یک هنگ ویت کنگ تلاش کرد تا هنگ 503 پیاده نظام ایالات متحده را محاصره کند و غلبه کند و 49 آمریکایی و بین 400 تا 700 نیروی ویت کنگ تحت فرماندهی وی را کشت. در حالی که فرمانده گردان آمریکایی بعداً ادعا کرد که ویت کنگ ها را ش،ت داده اند، او در نهایت به این نتیجه رسید: این هوشمندانه ترین نبرد نبود. دشمن تله گذاشته است. آنها ما را به نبرد در منطقه انتخابی خود کشاندند، به این امید که یک واحد آمریکایی را نابود کنند.
به موازات تاریخ «عملیات هامپ» در سال 1965، یکی از مهمترین درگیری های جنگ ویتنام بین 3 و 23 نوامبر 1967 (12 نوامبر تا 2 دسامبر 1967)، در استان کن توم، در ارتفاعات مرکزی رخ داد. جمهوری ویتنام (ویتنام ج،ی). این نبرد با ،وان Dac Tu یکی از مجموعه ای از ابتکارات تهاجمی ارتش خلق ویتنام بود. اقدامات دیگر علاوه بر نبرد دوک تو، حملات ارتش خلق ویتنام در استان های بین لانگ، فوک لانگ و کوانگ تی بود که به نبردهای مرزی معروف بودند. یکی از اه، احتمالی نیروهای مردمی ویتنام، منحرف ، نیروهای آمریکایی و ویتنام ج،ی از شهرها به سمت مرز برای آماده شدن برای حمله تت بود.
حمله تت در 30 ژانویه (مطابق با سال نوی ویتنامی یا تت) 1968 (10 فوریه 1346) آغاز شد و تا تابستان 1969 با شدت و ضعف در مناطق مختلف ویتنام ج،ی ادامه یافت. اگرچه این حملات از نظر نظامی چندان موفقیت آمیز نبودند، اما گستردگی و شدت آن و همچنین پوشش خبری آن در سراسر جهان و به ویژه در داخل ایالات متحده، افکار عمومی را به شدت علیه ایالات متحده بسیج کرد و به تظاهرات ضد جنگ منجر شد. در ایالات متحده آمریکا. مقاومت در برابر ویت کنگ و ارتش مردمی ویتنام تا 30 آوریل 1975 (10 اردیبهشت 1354) ادامه یافت، زم، که نیروهای ویتنام شمالی سایگون را تصرف ،د و جنگ با ش،ت ایالات متحده و متحدانش به پایان رسید.
منبع: https://www.irna.ir/news/85646696/%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B1%D8%AD%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%A7-%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%BE%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%DB%8C